Honestbeauty and the sad sad situation ..

Jupz.

Honestbeauty heeft een dikke baaldag.

Of beter gezegd, ik had die baaldag enkele dagen geleden maar heb nu pas de tijd gevonden er eens over te schrijven.

Wat is er gebeurd?

Wel.

Ik volg de opleiding om leerkracht te worden in het lager onderwijs.

In het laatste jaar hoort daarbij een keuzevak.

De meeste keuzevakken zijn easy, bijvoorbeeld fotografie.

Eventjes wat foto's maken en klaar is kees.
Ze verwachten geen pro's, het gaat over basics als witbalans instellen enzo, dingen die je als hobbymatige fotograaf voor je blog wel weet.

Ik als seut zijnde wou natuurlijk een vak kiezen waar ik iets zou bijleren.

En in plaats van een keuzevak te kiezen dat na één semester gedaan is waarvoor je maar anderhalf uur in de week les hebt koos ik ervoor piano te leren spelen.

Een heel jaar lang, twee lange avonden op de week. Ik ben op dinsdag bijvoorbeeld al van 's ochtends op de hogeschool, mag dan eten binnenschrokken en maken dat ik op de muziekschool ben en kom pas na halftien thuis.

Nujah, op zich is dat geen probleem. Ik wil als van kindsbeen af een instrument bespelen dus dat had ik er wel voor over.

Maar ..

Ik zit ondertussen al aan mijn derde leerkracht notenleer.

Elke keer moet je weer die andere manier van toetsen afnemen gewend raken en dat is vrij vervelend.

Vervelend, maar niet de reden van mijn dikke baaldag.

Mijn baaldag heeft zijn oorsprong in het volgende verhaal;

Mijn leerkracht die me piano leert spelen werd VOOR de kerstvakantie ziek.

Dat is dus al meer dan drie maand geleden, en nu pas kwam ze terug van haar ziekteverlof.

In die tussentijd kreeg ik een maand geen les en kreeg ik twee maand les van een vervangster.

Die vervangster deed het opvallend rustiger aan dan de oorspronkelijke leerkracht, maar dat vond ik echt niet erg. ( Like deuh! Ik ben in tegenstelling tot de rest van de klas geen bejaarde die alle dagen uren de tijd heeft om te oefenen)

Ik speelde mijn pianostukjes voor toets, kreeg altijd goede punten, en mijn rapport was ook heel goed.


Kortom: deze beauty ging totaal slagen voor de muziekschool want het was allemaal rozengeur en maneschijn.


Tot de oorspronkelijke leerkracht terugkwam.

Wat bleek?

De vervangster heeft veel te laks les gegeven en ik zit nu hopeloos achterop. ( lees: ik zit nu eind maart aan lesje 25, daar ben ik al sinds september mee bezig, en eind mei moet ik al aan les 75 zitten)

Ik ben geen muziekwonder, ik moet echt 'blokken' op die muziekstukjes en er zoveel inhalen, tijdens mijn eindstage en terwijl de deadline van mijn eindwerk in aantocht is, is voor mij echt onmogelijk.

Ik moet bijvoorbeeld mee op zeeklassen, ik heb soms uitstappen die de lessen van de muziekschool overlappen, daar kan ik echt niet aan doen.
( En ja, eerlijk is eerlijk, soms heb je al een hele dag zeurende koppijn en heb je totaal geen zin om tussen de valse piano's te gaan zitten, maar op die twee keertjes spijbelen is mijn achterstand niet ontstaan)

Mijn achterstand is zo huge dat ik de eindexamens niet kan meedoen.

Allez, ze kunnen me niet verbieden, maar de situatie is gegarandeerd gebuisd.


Met andere woorden: ik ben dan ook voor de hogeschool niet geslaagd.

Ik heb de keuze, ofwel voor die stomme dwaze muziekschool een semester mogen inhalen = diploma nog eens een half jaar later in handen. ( waar ik totaal geen zin in heb, ik ben studeren grondig beu en wil echt aan de slag) ofwel delibereer ik mezelf voor dat vak, maar dan staat dat wel op mijn diploma wat geen goede indruk geeft naar toekomstige werkgevers toe.


Dat krijg je dan voor ambitie te hebben en niet het makkelijkste keuzevak uit te kiezen.

Met andere woorden: de hogeschool geeft de boodschap dat je laag moet mikken in het leven, dan reduceer je de kans op falen.

Ik weet echt niet wat ik nu moet doen.
Moet ik me nog inzetten voor die muziekschool ( met een onrealistisch sprankje hoop, of gewoon voor mezelf om zoveel mogelijk te kunnen tegen het einde van het jaar) of moet ik gewoon denken ' Jaja whatever, 'k ben toch al gebuisd kust ze ..'


Sorry voor dit totaal niet relevante artikel, maar het moest gewoon eventjes van mijn hart.