Haal eens wat luis in je huis ... onthaalouders moeten luizen binnenlaten (?!)

Gelukkig ( godzijdank) is het niet aan de orde in mijn kinderopvang, maar ik las recent iets waarvan ik echt geschokt was. Het heeft niets te maken met m'n beautyblog, maar het kriebelt ( ha, de woordspeling) toch om erover te schrijven.

Ik ben onthaalouder, dat wil zeggen dat ik baby's en peuters opvang in mijn EIGEN woning , ten midden van mijn gezinsleven.

Nu zijn daar zoveel ontelbare regeltjes en wetten voor, dat ik na ruim een half jaar nog steeds bezig ben ze allen te doorspitten.

En wat blijkt?

Als een kind luizen heeft MAG die van Kind & Gezin ( voor de Nederlanders onder jullie, dat is een soort kinder welzijns organisatie die hier de plak zwaait) naar de opvang komen!

Ok, ik begrijp dat een kind met luizen niet hetzelfde is als pakweg een nare hersenvliesontsteking en dat een strikte quarantaine wat te ver gaat, maar echt? Luizen verwelkomen in je huis?

Ik vond het al verschrikkelijk naar toen ik les gaf en er zat een luizenbolletje in de klas. 

Meermaals ben ik met kriebeldiertjes naar huis gekomen ik ben daar zeer vatbaar voor. Maar er is een verschil tussen 'ermee thuis komen' en ze 'in je huis halen'.

Het grote probleem is ook: wat doe je als de ouders van je opvangkindjes het niet zo ernstig nemen?

Ok als een kindje luisjes heeft en de ouders vinden dat ook naar, en er wordt meteen aan gewerkt om het op te lossen. Dan kan je in dialoog afspraken maken. Maar wat als het zo van die kantje-boordje ouders zijn die de moeite niet nemen de koe bij de horens te vatten?

Ik kan me best voorstellen dat ik begrip heb als een kind luizen heeft en dat ik samen met de ouders een aanpak wil uitwerken, maar wat als het ouders zijn die het probleem ontkennen of niet grondig aanpakken?

Je wil echt niet te boek staan als ' die onthaalmoeder waar de kinderen luizen krijgen' .


Ik heb voor veel regels van Kind & Gezin groot respect, maar de regel dat een kind met luizen welkom is in de opvang mogen ze bij mij dan toch vergeten! 

Praktisch gezien zou dat willen zeggen dat dagelijks elke dag opnieuw jij je beddengoed , zetels , eigen kinderen , .. luizenvrij zou moeten maken om daags nadien dat kindje weer op bezoek te krijgen. 

Dat is dweilen met de kraan open. 

Waar je als juf nog wat 'afstand' kan proberen bewaren lukt dat als onthaalouder helemaal niet. Of je zou het kind een badmuts moeten opzetten. ;) 


Met alle respect, maar dat vind ik totaal onrealistisch. 


 Zo , bij deze is mijn grootste schok verwerkt, en hoop ik dat ik nooit of te nimmer het probleem zal voorhebben dat ik moet vragen om even niet naar de opvang te komen.