Enkele dagen geleden twitterde ik al over deze enorme ergernis.
Het valt me enorm op dat de behulpzaamheid en vriendelijkheid van verkoopspersoneel in make-up en kledingzaken enorm afhangt van hou je er op dat moment uitziet.
Serieus.
Ik heb letterlijk meegemaakt dat ik een handtas wou kopen bij Longchamp. Ik was standaard gekleed, niks speciaal ofzo.
Ik wou dolgraag een lederen rode handtas kopen die in de etalage stond. Toen ik ernaar vroeg haalde de vrouw uit één van de kasten achter haar een rode pliage.
Terwijl ik duidelijk had gezegd ' die lederen handtas zoals in de etalage'.
Gewoon omdat ik er jong uitzag, en waarschijnlijk niet rijk genoeg, ging ze ervan uit dat ik voor een goedkopere pliage zou gaan.
Op zich is dat nog niet vervelend. Wat erger is zijn de dingen die ik onder andere bij MAC en ICI PARIS XL meemaakte.
Zo ging ik ooit door een regenbui zonder paraplu naar ICI PARIS en kwam er met de looks van een natte hond binnen. Ik had een cadeaubon van 75 euro op zak en was vastberaden hem compleet te spenderen. Echter, toen ik een verkoopster vroeg naar staaltjes van een bepaalde fond de teint om de kleuren thuis op mijn gemak te bekijken weigerde ze dit. Ze zei letterlijk ' Als we aan elke student die gratis staaltjes komt vragen iets moeten meegeven, ... die zijn bedoelt voor vrouwen die over een aankoop twijfelen.' Ik was totaal verbaasd. 1. Ik studeer niet meer, ik werk 2. ik twijfelde effectief over de aankoop. Ja ik zie er door mijn lengte 16 jaar uit, maar dat wil niks zeggen toch?
Ik was echt aan het koken vanbinnen en ben uit pure frustratie m'n spullen bij Planet Parfum gaan kopen en ben achteraf met m'n winkelzakje nog eens teruggekeerd naar de IPX, om hen te zeggen dat ik m'n spullen dan maar bij de concurrent was gaan kopen ( feit: het gezicht van de verkoopster was toen wel goud waard). De cadeaubon heb ik later in een ander filiaal gespendeerd.
En dan bij MAC. Zelfde scenario: kom half verzopen de winkel binnen. De verkopers zien me en zeggen goeiedag. So far so good. Ze waren beiden druk in de weer met klanten en ik stond te wachten om geholpen te worden. Maar dan komt er achter mij een moeder-dochter duo binnen. Heel chique volk. Madam de moeder in een jas van Max Mara en dochterlief ook met kleding om U tegen te zeggen. Ze spraken zelf (letterlijk) Vlaams met een Frans accent. Toen één van de verkopers klaar was loopt die mij straal voorbij, recht naar die mensen om ze te helpen. Uh pardon? Ik was hier eerst en ik had een hele wishlist die ik ging aanschaffen. Ik zag er alleen niet uit alsof ik met een limo was afgedropt vanuit m'n huis in Knokke.
Enkele weken later, dezelfde MAC store. Ik ging 's avonds nog uit met vriendinnen en was alvast partyproof gekleed. Rara .. de vriendelijkheid ging duidelijk hand in hand met m'n looks.
En nu .. ging ik kijken naar de Naturally collectie, recht in een sneeuwbui.
De collectie lag nog niet in de winkel, ik was een dag te vroeg, en ik vroeg om enkele items aan kant te leggen.
' Dat is niet nodig hoor, alles zal er zeker nog zijn.'
' Ja maar, ik heb in het verleden al naast leuke spulletjes naast gegrepen en ik zou echt graag hebben dat ze aan kant gelegd worden.'
'Maar nee dat is echt niet nodig hoor.'
Grrr .. wordt er niet naar mij geluisterd omdat ik er uitzie als een wandelende ongesminkte frisco met uitgroei in m'n haar? Is dat het? Ik vond het zelf al dwaas dat ze me niet stiekem al iets wouden verkopen. Komaan seg, ik ging het heus niet aan de grote klok hangen. Ik weet best da ze het voor andere bloggers wel al hebben gedaan.
Later kreeg ik echt angst dat m'n felbegeerde items uitverkocht zouden zijn, dus ik belde om iets aan kant te laten leggen. Het was geen enkel probleem en het werd meteen geregeld.
Ahja tuurlijk, aan de telefoon konden ze niet zien dat ik er nogal euhm .. zwerverachtig uitzag. Recht uit bed, pyjama nog aan, koffiekoekkruimels incluis. Maar ik sprak wel lekker mooi AN en klonk als de vrouw van een minister.
In de tijd dat de tv-serie Sara op de buis was deden enkele bv's mee aan een experiment. Ze gingen bewust lelijk winkels binnen en keken hoe ze behandelt werden.
Ik herinner me nog dat Annelien Coorevits zei dat ze echt met tranen in de ogen stond, omdat het verschil tussen de behandeling die ze kreeg als Miss België en de behandeling die ze kreeg als ' lelijke Annelien' zo frappant verschillend was.
Even enkele ( kleine) beelden die ik nog teruggevonden heb van dat experiment.
 |
| Annelien Coorevits |
 |
| Tania Dexters |
