woensdag 28 januari 2015

Freecyclen : marginaal of geniaal?

Om helemaal 'mee' te zijn in de minimalistische sferen doe ik tegenwoordig ook aan freecyclen.  Dat is gratis weggeven van spulletjes die je zelf niet meer nodig hebt.

Alsof je herbruikbare spullen kunnen dumpen in de kringwinkel nog niet simpel genoeg is kan je nu ook van je spullen afraken zonder één voet te moeten verzetten.

Je zet er een foto van op Freecycle facebook groepen of biedt het gratis aan op Kapaza of iets dergelijks.

Ze komen de dingen dan nog aan je deur afhalen. Zelf de 'effort' is op dat vlak minimalistisch.

Ik was zo m'n oude printer binnen het half uur kwijt. 


Het grote probleem is dat het internet vol zit van verdorven zielen.

Enkele voorbeelden van dergelijke marginalen:

  1. De klootzak van een weggever.

 Er zijn mensen die denken dat Freecyclen hetzelfde is als een vuilophaaldienst. Ze schenken spullen weg die écht niets meer waard zijn. Zo zag ik recent iemand die een geopend pak koeken weg gaf onder 't motto ' mijn kinderen lusten ze niet' en bleek achteraf een online relletje te ontstaan omdat de koek waar het kind van geproefd had met een hap eruit terug in 't pak gestopt werd.

Als je bedenkt dat zelf de voedselbanken geen geopende items aanvaarden omwille van hygiënische redenen weet je wel genoeg. 

Ook de lekkende aquarium met een grote scheur was een toppertje!


Dat zijn gewoon respectloze gedragingen die niet thuishoren in het Freecycle concept.

2. De vrekkige snob.

Overal waar de term ' gratis' mee gemoeid is zitten natuurlijk ook traditioneel de ergste aasgieren.

Zo zijn er bijvoorbeeld heel ondankbare mensen bij die klagen dat er een krasje op het scherm van de gratis gekregen gsm zit. Of klagen dat ze olie op de remmen hebben moeten doen van de gekregen fiets.

In tegenstelling tot de sukkelaars die het hun echt niet kunnen permitteren om iets nieuws te kopen zijn de vrekkige snobs het type mensen dat de perfectie van nieuwstaat eist terwijl ze maar al te goed weten dat het om tweedehands spullen gaat.

3. De jaloerse tik

De spelregels om iets te verkrijgen zijn nogal vaag. De ene doet een loting tussen alle geïnteresseerden, de andere wil het gewoon zo snel mogelijk weg uit z'n huis en geeft dus maar weg aan de eerste de beste die reageert.

Dit zorgt soms voor (grote) wrevel en echt ronduit kinderachtige taferelen van ' Ikke was eerst!' 

Op één of andere manier denken mensen soms ook dat ze 'meer recht hebben' op een item dan iemand anders en voelen ze zich steeds tekort gedaan.

Zinnen als ' Ja maar ik heb een klein baby'tje met zware allergieën en heb die stoomkoker heel hard nodig!' zijn schering en inslag.  

Iedereen heeft het begeerde item méér nodig dan de andere, is zogezegd een grotere sukkelaar dan de andere ... De weggever wordt emotioneel gechanteerd en krijgt ondanks z'n goede daad zelf een schuldgevoel! 


4. De doorverkoper

Het komt weleens voor dat iemand gratis spulletjes gaat afhalen bij iemand, en dat daarna miraculeus identiek dezelfde dingetjes worden aangeboden op verkoopsites.

Uiterst frustrerend voor de gever en redelijk marginaal van degene die die spullen is komen afhalen.

Freecyclen is bewust kiezen om geen economische handelingen uit te voeren, als iemand anders ze te koop aanbiedt tjah .. dan had je er even goed zelf een zakcentje aan kunnen verdienen ...




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Geef gerust je mening!

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.