Ik heb een voltijdse job als onthaalouder ( lees VOLTIJDS, mijn werkweek bedraagt officieel bijna 55 uren ) , heb een zoontje om over te moederen,een huishouden dat grotendeels op mijn nek terecht komt ( met alle respect voor de hubby, want die is niet te tam z'n handen uit de mouwen te steken) een blog die ik zo goed mogelijk probeer te onderhouden EN ik start binnenkort een zaak als zelfstandige in bijberoep.
Ik zal een webshop runnen met handgemaakte oorbellen, zelf geëtst glaswerk op bestelling en bedrukte babykledij ( zowel leuke zinnetjes die ikzelf bedacht of op bestelling met een tekst / afbeelding naar keuze )
Alleen heb ik deze week alleen al maar liefst DRIE verschillende mensen gehad die zeggen ' Hoe doe je dat toch? Ik heb daar allemaal geen tijd voor zenne! Ik moet mijn huis kuisen en m'n kinderen verzorgen! Ohja, en ik heb een JOB '
Dan komt het punt waarop ik tot 10 tel om m'n woede te bedaren want :
IK HEB EVENVEEL TIJD ALS EEN ANDER, OOK 24 UUR PER DAG en ook een huis en ook een gezin EN een job!
Het verschil???
Ik weet NIET wie er meespeelt in Familie, wat er gebeurd is in Thuis, wie er in 'Mijn Restaurant' zat weet ik slechts vaag via Facebook . Ik weet niet zo goed wie de Gilmore Girls zijn en heb geen interesse in allerlei soaps.
TV is hier eerder uitzondering dan regel. Als je al die tijd eens zou optellen gaat een mens schrikken en besef je ineens waarom anderen precies 'meer' tijd lijken te hebben.
Ik loop ook geen zaterdagen aan één stuk door in 't stad te kuieren en ik hou m'n vriendenkring select.
Want ja , een zogenaamde ' vrienden' groep van 30 mensen vergt veel tijd.
Doe mij maar lekker gewoon die paar beste vrienden, met wie je dan daadwerkelijk ook regelmatig kan afspreken en niet zoals je vaak hoort ' Oh we zouden dit meer moeten doen' , om daarna weer een jaar niks van elkaar te horen.
Dat ik dit nu zit te typen om 8u30 en dat op dit moment m'n was al opgevouwen is en in de kast ligt , en dat ik gisterenavond m'n hele benedenverdieping al heb opgeruimd en alles omhoog gezet voor de zaterdag-ochtend schuurbeurt die ik na dit artikeltje ga doen , dat weten de mensen allemaal niet.
Die liggen tot 10u30 in hun bed te stinken en zijn jaloers van 'mijn tijd die ik heb'.
Degenen die denken dat mijn werk als onthaalouder geen echte job is piepen steevast anders nadat ze hier een dagje geweest zijn.
Mijn man moest na een operatie thuis revalideren, hij schrok oprecht van het tempo waaraan ik van links naar rechts moest hollen, pampertje hier, troosten daar, patatjes schillen tussendoor en pedagogisch verantwoord er ook nog enkele activiteiten tussen pleuren ...
En ja het is waar, als ik een beetje geluk heb in de namiddag liggen hier zeven bloedjes van kinderen mooi te snurken en heb ik inderdaad wat 'me-time' .
ALS ik geluk heb. En die me-time staat gelijk aan een boterham eten en de afwas van hun middagmaal rustig kunnen doen en als de goden me echt goedgezind zijn heb ik effectief ook 'pauze' en kan ik de krant lezen of mails beantwoorden.
Dat het voor anderen overkomt alsof ik maar ' lekker fijn een hele dag thuis zit met een paar kindjes en er nog voor betaalt wordt ook' probeer ik me zo min mogelijk aan te trekken.
Dat was bij m'n vorige job als leerkracht ook, de uren dat je zit voor te bereiden, te verbeteren, te stressen omdat de directie gezegd heeft dat je een andere weerkalender moet maken zien de mensen niet, ze zien je enkel wat vertellen over 2+2=4 en om 15u30 al naar huis gaan.
Anyhow: voor je iemand z'n 'rekening' maakt moet je misschien eerst eens nadenken waar al jouw tijd zelf dan wel naartoe gaat.
Want van alle dingen ter wereld is TIJD één van de weinige dingen waar arm en rijk, dik en dun, man en vrouw in the end evenveel van hebben .... 24 uur per dag, 7 dagen in een week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef gerust je mening!
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.